بررسی شیوع هپاتیت b و هپاتیت c در اهدا کنندگان خون استان سمنان در سال های ۱۳۹۰- ۱۳۸۶

سابقه و هدف: هپاتیت های ویروسی یکی از معضلات عمده در سلامتی جوامع است. با وجود پیش رفت های چشم گیر در تشخیص، غربال گری و روش های کنترل این بیماری ها، هنوز انتقال ویروس ها از طریق خون یکی از چالش های مهم در مراکز انتقال خون است. این پژوهش با هدف تعیین شیوع هپاتیت b و هپاتیت c در اهداکنندگان خون استان سمنان انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع گذشته نگر مقطعی بوده که با بررسی پرسش نامه های اطلاعات فردی و نتایج آزمایشات خون اهداکنندگانی که به سازمان انتقال خون سمنان بین سال های 1386 تا نیمه اول 1390 مراجعه کرده بودند انجام شد. خصوصیات دموگرافیک و شیوع هپاتیت b و هپاتیت c در جمعیت اهداکنندگان طی این سال ها بررسی گردید. یافته ها: در این مطالعه در مجموع 124704 اهداکننده خون مورد بررسی قرار گرفتند که 329 نفر مبتلا به هپاتیت بودند. و از این تعداد 297 نفر از نظر hbv و 32 نفر از نظر hcv مثبت بودند. شیوع موارد hbsag و hcvab مثبت در بین کل اهداکنندگان خون به ترتیب 24/0٪ و 026/0٪ بود. شیوع هپاتیت b و هپاتیت c در اهداکنندگان بار اول، مرد و متاهل بیش تر بود. نتیجه گیری: شیوع عفونت های هپاتیت با توجه به آمار به دست آمده به نسبت بسیاری از مناطق دنیا و ایران پایین تر است که بسیار امیدوار کننده است. هم چنین به دلیل شیوع بسیار پایین و یروس های قابل انتقال از طریق خون در اهداکنندگان مستمر به نظر می رسد جهت دسترسی به ذخیره خونی سالم، استفاده از اهداکنندگان مستمر باید در اولویت باشد